Life Extension Support (werktitel), Meinbert Gozewijn van Soest, fotocollectie.
Deze historische persfoto’s laten mensen zien die gered worden van hun suïcide. De foto’s werden gepubliceerd in Amerikaanse kranten tussen 1930 en 1980. Of de publicaties destijds het preventieve Papageno-effect sorteerden is discutabel. Zelfmoord werd in de VS namelijk tot aan de jaren 80 gezien als misdaad en moreel veroordeeld. Maar met een humane blik spreken de beelden voor zich: mensen vangen elkaar op. De foto’s kunnen mensen op andere ideeën brengen, hoop geven. En met die intentie begon kunstenaar Meinbert Gozewijn van Soest deze verzameling. Hij raakte gebiologeerd door de beelden van mensen die op het snijvlak van leven en dood verkeren. Ze herinnerden hem aan zijn pubertijd, die zwart gekleurd werd door suïcidale gedachten. Niet de aanleiding van de zelfmoordpoging, maar vooral de vraag hoe het de hoofdpersonen daarna is vergaan, hield Van Soest bezig. Zijn ze opgelucht dat het niet gelukt is? Of hebben ze het opnieuw geprobeerd? Hebben ze een toekomst gekregen met kinderen en een partner? Hebben ze nu vrede met hun leven? En, zijn ze hun redders dankbaar? Van Soest is in die zin een redder te noemen. De fotoverzameling, onderdeel van zijn Gesamtkunstwerk; Het Relikwieën Museum, wordt in verschillende vormen ingezet ten behoeve van suïcidepreventie. Zo werkt hij momenteel aan een publicatie om de boodschap wereldwijd te kunnen verspreiden.