Kerkuil
Branceille, Frankrijk, ik logeer bij de familie Nieuwenhuis, Jan Nieuwenhuis, de broer van Constant, is een paar jaar daarvoor overleden. Ik ben bevriend met een van zijn zoons, Arthur, hij zit met mij op de Rietveld Academie.
We houden werkvakantie. Na het ontbijt lopen we om het dorp heen. Zes straten en een kerk. Er ligt een grote geelbruine vogel midden op de weg rond het dorp. Een kerkuil. Arthur maakt foto's als ik het dier opensnij om de ingewanden te verwijderen. Het dier is vers, nog bijna warm. Ik wil het mee terug nemen naar Amsterdam.
s'Avonds in het dorp is er een diner op het kerkplein. Lange tafels voor de 250 dorpsbewoners. Dit is traditie, de plaatselijke fanfare kookt voor het hele dorp.
Na het eten wordt er 'Vin de Paille' geserveerd, een pittig soort port van druivenschillen die te gisten zijn gelegd op stro. Dan speelt de fanfare. Heel apart! Niet zozeer door de invloed van de Vin de Paille, maar, zo hoor ik later, de instrumenten zijn gestemd op de kerkklok.
En in de kerkklok zit een barst, waardoor de klank vibreert rond de toon die het ooit had.
Hoe zal de roep van de kerkuil hebben geklonken?
