Kom nou zeg, komkommer in vershoudfolie.
Wat is dat toch met die inpakmanie van de middenstand, of wie verzint er nou zoiets.
" Is deze komkommer verser dan een zonder vershoudfolie?", vraag ik aan iemand van het personeel. Ik eet hem toch meteen op dus wat maakt het uit.
" Ja inderdaad meneer de komkommer blijft langer vers mèt folie. Probeert u het maar uit."
Das niet voor dovemansoren. Ik koop er twee. Een om op te eten, en een om de proef op de som te nemen.
Na ruim twee maanden was de komkommer op.
Ik had de komkommer in de vershoudfolie op een schaal bij het raam in de volle zon gezet. Het was juli. Het stonk vreselijk na verloop van tijd.
In augustus was het niet te harden. Het raam stond vrijwel altijd open. Rare kleuren krijgt zo'n ding, het verschoot van groen naar geel naar een soort paars en uiteindelijk bruin en grijs. Overigens geen schimmel te zien.
In september was er aleen nog een dun brokkelig schilletje over in de vershoudfolie. En de vlek van een plasje opgedroogd vocht in de schaal. Wat over is van de komkommer weegt nu minder dan het vershoudfolie.
Vreemd toch, dat zo'n duurzaam materiaal als vershoudfolie gewoon weggegooid wordt, terwijl er van een komkommer van een euro minder dan een halve gram overblijft als het water is verdampt.